Mijn levensverhaal
Jackie Heibloem
School is heel erg belangrijk voor me, ik wilde altijd diëtiste worden, maar ik denk niet dat dat gaat lukken aangezien ik niet heel goed ben in de vakken die je daarvoor nodig hebt. Iets waar ik ook totaal niet goed in ben is wiskunde. Ik doe heel erg mijn best en de laatste tijd gaat het wat beter. Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet altijd mijn best heb gedaan. Als het even tegenzit geef ik best snel op. Ik ben een opgever en eigenlijk zou ik dat best willen veranderen. Dat is ook de reden dat ik me nergens aan vasthou in onzekere tijden. Juist omdat ik een opgever ben heb ik dan niet echt iets om aan vast te houden, ik denk dan altijd: Ik zie wel hoe alles loopt. Natuurlijk heb ik nog altijd mijn vrienden. Als het even niet goed gaat met me dan zijn ze ervoor me, en dat waardeer ik heel erg.
Mijn vrienden en familie betekenen heel veel voor me. Mijn ouders nog wel het meeste. We hebben wel vaak ruzie maar ik heb wel veel respect voor ze. Ze zijn er altijd voor me, en ze zijn ook altijd te vinden aan de lijn van het sportveld om me te supporten. Sporten gaat me wel goed af. Vooral omdat je tijdens het sporten niet hoeft na te denken, het is gewoon een kwestie van doen. Dat gaat me wel makkelijk af, gewoon een kwestie van doen. Ik ga ook bijna altijd uit van mijn intuïtie, dat maakt me wel onvoorspelbaar.
Onvoorspelbaar en ongeconcentreerd. Ik zeg niet dat het goede eigenschappen zijn, maar ze maken me wel mij. Als ik tijdens het leren niet afgeleid raak van mijn telefoon, dan raak ik wel afgeleid van iets anders. Daarom hou ik ervan om alleen te zijn, even geen afleiding. Maar meestal lukt dat me niet omdat ik zo ongeconcentreerd ben. Er wordt veel verwacht van me, en het gebeurd wel is dat ik helaas niet aan die verwachtingen voldoe. Misschien wordt er wel teveel verwacht van me. Ik wil ook best m’n vrijheid. Ik ben eigenlijk nog een kind dus ik heb wel vrijheid. Maar de tijd van kunnen doen en laten wat ik wil is nu voorbij.
Eigenlijk heb ik het nu alleen nog maar gehad over waar ik niet goed in ben. Waar ben ik wel goed in? Ik ben best goed in talen op school. In Frans wat meer dan in Duits, maar over het algemeen gaan talen me wel goed af. Ik hoop dat ik er later wat aan heb, want ik wil natuurlijk wel een goedbetaalde baan. Geld is best belangrijk voor me, natuurlijk zijn er belangrijkere dingen maar zonder geld zouden we niet goed kunnen leven. Volgend jaar ben ik 15 jaar, ik hoop dat ik dan een baantje heb want ik heb echt te weinig geld voor alles wat ik hebben wil.
Een goedbetaalde baan, daar moeten we wel wat voor doen. Ik zit op havo-niveau dus een goedbetaalde baan later moet te doen zijn. Dan moet ik wel mijn diploma halen en zoals ik daarnet al zei is leren niet mijn beste ding. Niet leren op de schoolmanier dan. Voor mij gaat leren gewoon het beste als iemand het heeft voorgedaan, en aangezien dat niet gebeurd op school vind ik het af en toe knap lastig. Dat kan soms best wel frustrerend zijn. Geduld moet je er wel voor hebben. Ik zou eigenlijk best wel meer geduld willen hebben. Ik heb van mezelf al best veel geduld vind ik, maar je kan nooit genoeg geduld hebben. Ik denk dat ik veel meer mensen in mijn leven had gehad als ik meer geduld had. Dan had ik minder impulsieve keuzes gemaakt. Dan ging ik misschien nog steeds om met de mensen die ik nu nooit meer zie. Er zijn nu andere mensen die hun plek hebben ingenomen, en ik ontmoet nog zó vaak nieuwe mensen.
Ik hoop dat ik voor mijn 25e jaar mensen in Afrika heb kunnen ontmoeten. Ik hoop dat ik ze daar heb kunnen helpen en zo’n reis lijkt me ook echt geweldig. Er zijn nog zoveel dingen die ik ga meemaken. Misschien leef ik nog als de vliegende auto in werkelijkheid wordt gebracht, dat lijkt me wel gaaf.
Ik denk eigenlijk niet heel vaak aan mijn toekomst. Ik weet niet goed wat ik onder ‘toekomst’ moet verstaan. Is dat over 5 jaar? Of is dat over 50 jaar? Ik zie wel hoe alles loopt. Ik hoop wel dat ik mijn familie nog steeds bij me kan hebben in de toekomst. Ze betekenen ontzettend veel voor me. En er komt een tijd dat ik oud word, en niet misschien niet meer zoveel kan doen als wat ik nu kan. Maar ik hoop dat ik tegen die tijd nog steeds gezond ben, en dat ik nog lang kan genieten van het leven. En natuurlijk hoop ik ook dat ik een hele familie op onze aarde heb neergezet. Ik hoop dan dat ik mijn kinderen heb kunnen leren om een goed mens te zijn. Want als iedereen zijn naasten zou behandelen zoals hij of zij zelf behandelt zou willen worden, dan zou vrede op aarde zo veel gemakkelijker worden. Ik hoop dat ik een leven heb geleid met dierbare mensen om me heen, ik hoop dat ik veel mensen gelukkig heb kunnen maken en ik hoop ook zo graag dat ik anderen heb kunnen helpen. Ik zou graag herinnerd willen worden als een vrouw die haar leven heel gelukkig en positief heeft geleefd. Dan heb ik mijn taken volbracht.