"De dood" bij de Islam
De rituelen binnen de islamcultuur, wat betreft de dood.
Rituelen
Na het overlijden sluit een van de aanwezigen de ogen van de overledene en bidt iedereen. Het is niet toegestaan om te eten, te drinken of te roken in aanwezigheid van een overledene. Het is niet toegestaan de overledene af te leggen.
Dan volgt de rituele wassing, soms thuis, maar meestal in een uitvaartcentrum of ziekenhuis dat daarvoor een speciale ruimte heeft. Bij de wassing is het lichaam met een lendendoek bedekt, omdat men de geslachtsorganen niet mag zien. Mannen worden door mannen, vrouwen door vrouwen verzorgd. Het lichaam wordt drie keer gewassen met water waaraan geurige stoffen zijn toegevoegd. Vervolgens wordt het lichaam in grote witte doeken zonder versiering gewikkeld en naar de moskee overgebracht. Als een kist wordt gebruikt, is dat er bij voorkeur een waarin de overledene op zijn rechterzij kan worden gelegd. Moslims beschouwen het als hun plicht bij de overledene in de moskee aanwezig te zijn. De imam bidt bij het lichaam het Djanazah-gebed, het Dodengebed. De gemeenschap volgt de imam bij gebed en begrafenis.
Niet alle moslims zijn bekend met deze regeling en helaas is in middelgrote steden de burgerlijke stand niet altijd op de hoogte van dit gegeven. Daarom worden er maar sporadisch verzoeken gedaan. In Amsterdam bijvoorbeeld is deze regeling ingeburgerd, mede door de grote joodse gemeenschappen in deze stad.
Het gezicht richting Mekka
Bij het graf aangekomen wordt het lichaam uit de kist getild en in een graf op de rechterzijde gelegd, het aangezicht richting Mekka. Het graf wordt gedicht door Moslims. Van de overblijvende aarde worden twee bulten of een heuveltje gemaakt. Meestal worden stenen geplaatst om de plaats aan te duiden, maar wordt het graf niet versierd. Bij moslims is het de gewoonte dat er slechts één overledene in een graf komt te liggen. Het is een Islamitische regel dat een graf niet wordt geruimd.
Als alles er op wijst dat het leven zijn/haar einde nadert, dan zal een moslim de stervende nooit alleen laten en zal hij de Islamitische belijdenis uitspreken. Vertaald betekent dit: ‘Ik getuig dat er geen god is behalve Allah en ik getuig dat Mohammed de profeet van Allah is.’
De rouwperiode
Na de begrafenis geldt een eerste rouwperiode van drie dagen, waarin de nabestaanden worden gecondoleerd en eten krijgen van familie en buren. Voor weduwen geldt na die drie dagen een rouwperiode van vier maanden en tien dagen, waarin zij geen make-up of sieraden dragen. Vaak wordt door de familie gedurende veertig dagen elke avond voor de overledene gebeden. Na die veertig dagen wordt de rouwtijd voor de rest van de familie afgesloten met gebeden waarin gevraagd wordt om de overledene op te nemen in Djenna, het paradijs.
Voor moslims zijn graven geen plaatsen om voor de doden te bidden. Het is zelfs verboden hen iets te vragen. Het is wel de gewoonte op willekeurige graven uit de Koran te reciteren en een smeekbede te verrichten voor de zielrust van alle overledenen.