Een vlieg op de muur
Dirk Bracke
Over de schrijver.
Dirk Bracke is een Vlaamse schrijver, hij werd geboren op 4 Juni 1953 in Sint- Niklaas, daar volgde hij een handelsopleiding en werd postbode voor hij met het schrijven begon.
Nog voor hij zijn eerste boek “Steen” schreef, oefende Bracke zijn schrijfkunst al uit op een paar Vlaamse filmpjes.
Nadat hij het boek “Blauw is Bitter” schreef, merkten er al veel mensen op dat Bracke zo goed als alleen maar maatschappelijke thema's aanpakt, zoals Kinderprostitutie, drugsverslaafde jongeren, aids, seksueel geweld, afpersing, oorlog etc.
Dirk Bracke staat bekend voor zijn onderzoeken voor hij een boek schrijft, voor het boek “Black” bijvoorbeeld, reed hij mee met een politiepatrouille rond en door Brussel, zo kreeg hij een goede inkijk in de wereld van jeugdbendes. Voor zijn boek “ Het Engelenhuis” ging hij maandenlang op gesprek met geïnterneerde meisjes in een gesloten instelling in Beernem.
Dirk Bracke is een zeer populaire jeugdauteur in Vlaanderen, zo verkocht hij in 16 jaar al meer dan 300.000 exemplaren van zijn jeugdboeken, zijn werk werd al vertaald naar het Deens, Duits, Spaans, Pools enz..
In februari 2010 kwam ook de film “Bo” uit, een verfilming van Brackes boek“Het Engelenhuis” Ook zijn boek “Black” zal binnenkort verfilmd worden door Adil El Arbi.
Hij woont momenteel met zijn Vrouw en 2 zonen in Stekene, zijn hobbies zijn onderandere volleybal en (rock)muziek.
Weetje : Dirk schrijft graag met de radio aan, gewoon aan tafel. Hij houdt van "Stevige Gitaarmuziek" zegt hij in een filmpje.
personages
De personages in het boek zijn :
Hoofdpersonages
Marcos (16jaar) Marcos is de oudste van de groep daarom is hij ook de bendeleider. Hij is een heel knappe en stoere jongen, als er ruzie wordt gezocht komt hij er steeds tussen en beschermt de hele groep. Marcos is verliefd op Sandra, zij zijn dan natuurlijk ook een stel.
Sandra (13jaar) Sandra is een meisje met heel veel zelfvertrouwen, dat toont ze ook door haar schoonheid te gebruiken om aan geld te komen. Uit het boek kan je afleiden dat ze prostituee is. Zij is ook verliefd op Marcos.
Washington (10jaar) washington is opzich wel een lieve jongen, hij deelde zijn bolletje rijst met een hondje, sindsdien volgt dit hondje hem. Washington lijkt in het verhaal veel ouder dan 10jaar. Hij is dan ook een beetje de ruzieschopper, hij daagt heel snel en heel vaak andere bendes uit. Stiekem is Washington heel jaloers op Marcos aangezien Marcos iets heeft met Sandra en hij niet.
Mico(7jaar) Is het broertje van Washington, zijn echte naam is eigenlijk Flavio, maar de bendeleden noemen hem Mico omdat hij zo klein is en Mico aapje betekent. Mico lijkt een onschuldige jongen maar omdat hij zo klein en schattig is geven de mensen hem snel geld, ook kan hij heel goed stelen aangezien zijn handjes zo klein zijn. In het boek wordt opzich niet zoveel over hem verteld.
Bijpersonages
Pukkelkop (agent) Hij is een heel gemene agent en eigenlijk doet hij dingen die niet mogen zoals mishandelen en vooroordelen in het nadeel van de gevangene.
Pedro (agent) Pedro lijkt in het begin heel lief en aardig maar eigenlijk is hij net zo gemeen als “Pukkelkop” hij doet alleen maar lief zodat de gevangene de waarheid zou vertellen, hij blijkt uiteindelijk even erg te zijn als Pukkelkop.
Bol (Hondje van Washington) Bol is een heel trouw hondje, hij is het hondje van Washington, Bol besloot Washington te volgen nadat hij hem een Bolletje rijst voederde, vandaar ook de naam “Bol”
Het verhaal
Het boek gaat over zwerfkinderen in de straten van Salvador (Brazillie). Ze komen rond door middel van stelen en klusjes op te knappen en te bedelen op de Pelourihno (een plein). Om de werel rond hen even te vergeten koopt Marcus Cahaca voor hen, dit is een alcoholish drankje op basis van suikerriet. Het lijkt op Jenever maar is véél goedkoper. Als Washington op een dag een groepje mensen op de Pelhourinho ziet staan gaat hij kijken naar wat er gebeurt, daar ziet hij Aldenir dood is, de leider van de bende die voordien baas was op de Pelhourninho. In zijn handen heeft aldenir een bord waar op staat “verdwijn of anders..” toch denkt Washington dat de maffia Aldenir heeft vermoord aangezien hij heel veel coke voor zich hield. Washington vroeg aan een man wat erop stond want Washington zelf kan niet lezen. Nadien loopt Washington naar Marcus om hem het nieuws te vertellen. Nu zijn zij baas op het plein! Wat later komt ook Marcus in contact met de Maffia en alles draait goed voor even, ze hebben genoeg geld voor eten en drank.. Maar dan worden ze opgepakt, de politie heeft Marcos gezien terwijl hij een pakketje afleverde. Hij moet mee naar het politie bureau, Daargebeuren de vreselijkste dingen. Sandra wordt verkracht en Marcos wordt gemarteld, maar Washington komt bij een aardige agent : Pedro, die hem vertelt dat hij hen wilt helpen, daarom speelt Washington open kaart. Alles lijkt verder goed te gaan, maar wanneer Marcos op een dag zijn pakje niet goed heeft afgeleverd komen ze in de problemen. De maffia zit Marcos achterna en waarneer ze hem vinden doodden ze hem. Washington, Mico en Sandra weten wel waar Marcos is maar ze hebben geen idee of hij nog leeft dus Washington gaat hem zoeken. Dan komt hij Pedro tegen, maar Pedro is niet alleen. Hij is daar met de drugsdealer en Marcos, dode Marcos. Pedro blijkt net zo hard te zijn als alle andere agenten. Washington weet te veel en wordt ook vermoord, door Pedro.
Sandra gaat aan de slag in een hotel en Mico gaat telefoonboekjes verkopen, samen leiden ze hun leven, ze komen wel terecht in een nieuwe bende maar daar groeien ze snel terug uit. Sandra zweert dat ze nooit meer zal liefhebben aangezien haar enige Marcus vermoord is.
Perspectief
Genre
De genre van dit boek is spanning, romantiek en geweld. Spanning omdat ze moeten overleven. Romantiek omdat de liefde tussen Marcos en Sandra toch wel heel sterk is. Maar ook omdat Washington op een bepaald moment nadenkt over zichzelf, samen met Sandra.. En geweld omdat niet alleen worden Washington en Marcos vermoord, ook worden Marcos en Sandra mishandeld en verkracht door de politie.
Hoofdthema
Het hoofdthema is “Straatkinderen in Brazilië”, hij is zeer herkenbaar want je word ingeleefd in de situatie van de kinderen. Het verhaal speelt zich af in een arme omgeving, waar toch veel toeristen komen
Het boek geeft geen kritiek op de maatschappij, het is er eerder realistisch tegen op. Het boek is ook geschreven uit het standpunt van een zwakkere daaraan merk je dat Dirk niet tegen de onrechtvaardigheid kan..
Mijn mening!
Ik vind dit een zeer goed boek, hij leest heel vlot, ik las hem in 1 keer uit. Het boek spreekt me aan omdat ik niet alleen een grote fan ben van Bracke’s werk en thema’s maar ook omdat het boek draait om vriendschap, de vriendschap in de bendes en de manier waarop wordt beschreven hoe Marcos onder andere voor de rest opkomt en hoe Kleine Mico toch wel heel erg trots is op zijn grote broer. Het verhaal zelf is hard, omdat er twee maal iemand wordt vermoord, maar toch gaf het mij geen slecht gevoel op het einde want er werd aangegeven dat Washington niet voor niets is gestorven, de mensen van Salvador wisten toen eindelijk hoe wreed de politie eigenlijk wel is. En de manier waarop de liefde tussen Sandra en Marcos wordt beschreven is ook zeer mooi, want uiteindelijk zijn ze allebei zeer jong en toch weet Sandra al dat ze nooit meer zal lief hebben.
Niet alleen is er een prachtige vriendschap tussen de bendeleden, maar ook met dieren. Namelijk Bol! Het is zo een trouwe hond, die zijn baasje heel goed troost net wanneer het moet. Het boek kent ook heel humoristische momenten zoals wanneer Mico eigenlijk gaat plassen voor de deur van iemand en deze dan opeens de deur open doet. Het is zeer raar om te beseffen dat dit allemaal echt gebeurd, want dit boek zou uiteindelijk pure realiteit kunnen zijn. En al vind ik dat het nergens zou mogen toch gebeurt het en het boek geeft je eigenlijk de perfecte kijk erop, niet volledig afbrekend maar ook zeker niet positief!
het boek bracht met momenten een lach op m’n gezicht. Ook maakte het me soms verdrietig, maar toen ik het boek uit had wist ik zeker dat ik het iedereen die niet zo graag leest ging aanraden!