ICT door de tijd
Society 3.0
De tijd van web 3.0 is gekomen
Er was eens, lang lang geleden, het machtige ontstaan van web 1.0. Binnen dit web was het mogelijk om gegevens te verzamelen en informatie op te doen vanaf het internet. Deze informatie (content) is alleen geplaatst en kan alleen geplaatst worden door de bepaalde autoriteiten. We noemen dit web ook wel eens: het gegevensweb.
Na wat denken en uitvindingen, kwam daar web 2.0: het sociale web. De gebruikers van het web krijgen nu ook de kans om content te genereren en plegen interactie.
En dan nu is het zo ver (het staat in ieder geval voor de deur): web 3.0. We zijn al meer dan eens verbijsterd geweest van het web. Maar 3.0 gaat net een stapje verder dan ons voorstellingsvermogen. Aanschouw het intelligente web! Waar content, netwerken en interacties automatisch worden georganiseerd. Het is lastig te kijken in de toekomst, waarbij we ons wellicht af moeten vragen of wij als gebruikers deze intelligentie zullen kennen en begrijpen, en welke invloed de gebruikers erop hebben.
(Willemse, Rijk. (23 december 2012). Wat is dat nou eigenlijk web 3.0? Arnhem. Opgevraagd op 10 juni 2013, van http://www.rijkwillemse.nl/home/527-wat-is-dat-nou-eigenlijk-web-30.html)
En wat betekent dat voor het onderwijs?
Het mooie en het fijne aan de opkomst van web 3.0 is dat de kennis niet meer alleen kan worden opgenomen door de gebruikers, maar ook door hen gewijzigd kan worden en zelfs informatie kan worden toegevoegd. De kennis van de autoriteiten staat dus niet meer voorop, maar naast die van de gebruikers.
Zo ook in het onderwijs. Ik, en de rest van Nederland, beschouw deze genummerde webben als manieren van lesgeven.
Web 1.0 kunnen we namelijk zien als 'leerkrachtgestuurd onderwijs'. De kennis die de kinderen vergaren komt primair uit de mond van de leerkracht. Daarnaast zijn ook de schoolboeken cruciaal en relevant voor hun cognitieve gereedschapskist. Web 2.0 kan gezien worden als een interactieniveau tussen leerkracht en leerling. De leerkracht vormt zijn onderwijs samen met de kinderen en de informatie komt vanuit meerdere wegen. Zo leren de kinderen niet alleen van de leerkracht, maar ook van elkaar.
En web 3.0 is leerlinggestuurd. Totaal leerlinggestuurd? Nou, wat denk je zelf? (Als ik dan zo vriendelijk mag zijn, is het de keuze van de auteur geweest om een eigen draai en betekenis te geven aan het verhaal over web 3.0). Als dat echt de beschrijving van 3.0 in het onderwijs zou zijn, dan ziet het onderwijs er anders uit. CHAOS. Nee, dat willen we niet. Als leerkracht houden we nog altijd het gezag en de orde en vinden we het toch wel prettig om de touwtjes veelal in handen te nemen. Maar toch, web 3.0 biedt de mogelijkheden (vooral door de massale interesse van kinderen voor sociale media) om de touwtjes wat meer de laten slingeren en de kinderen de kansen te bieden hun kennis en informatie over te brengen aan de rest. Want wat is er nou mooier dan een kind die geboeid en met plezier voor de klas (en voor de leerkracht) kan vertellen over een grootse interesse? Ik durf te wedden, binnen twintig seconden hang je aan zijn lippen...
De huidige leerkrachten zijn hier misschien nog niet zo van gediend. Ze krijgen meer een coachende rol dan een sturende en zijn niet meer de grootste kennisfactor. Als ik eerlijk moet zijn, was ik ook zo. Ik hield me vast aan het onderwijsbeeld dat ik altijd heb gehad. Maar ik merk dat mijn visie op het onderwijs ook steeds meer aan het veranderen is, op meerdere gebieden maar ook zeker het onderwijs en interactieve media. Want wat we daar allemaal wel niet mee kunnen...
Maud