De geschiedenis van de mummies
Wat is mummificeren en hoe ging dat in zijn werk?
De Egyptische mummificatie ontstond in het oude Egypte. Een van de eerste mummificaties was slechts het uitdrogen van het lichaam in het hete zand. In het geloof van de oude Egyptenaren werd mummificeren steeds belangerijker omdat zij geloofden dat het lichaam van een farao niet naar het eeuwige leven kon reizen zonder een stoffelijk lichaam dat niet verging. Hoe het mummificeren in zijn werk ging in stappen:
1. Alle organen halen ze uit het lichaam en doen ze in een kruik.
2. Ze doen de farao in een bad met natuurlijke zouten en laten hem vervolgens 70 dagen drogen.
3. Ze doen hem in een bad met conserveermiddelen voor een week lang
4. Daarna wikkelen ze hem in linnen doeken.
5. Ze leggen hem in een sarcofaag.
Waarom hebben de egyptenaren doden gemummificeerd?
Verder had de dode levenskracht (Ook wel de ka). De ka bleef in leven met eten dat in het graf was gelegd. De ka werd beschreven als twee beschermende armen.
Hoe werden de gemummificeerde farao's begraven en welke rituelen werden er gebruikt?
De mummies werden in sarcofagen gelegd. Sarcofagen zijn een soort grafkisten. De grafkisten waren meestal van linnen en papyrus gemaakt en versterkt door gips(kartonnage). Aan het einde van de tweede tussenperiode gebruikte ze vaker houten kisten. Deze waren op eenvoudige wijze versierd en voorzien van bandinscriptie. Vlak naast de sarcofaag stonden de Canopen, die meestal werden bewaard in een canopenkast. Deze kruiken bevatten de ingewanden die bij het mummificeren uit de dode waren verwijderd en die met evenveel zorg werden begraven als de kist met de mummie. Eromheen stonden grafgeschenken gegroepeerd. Deze waren speciaal voor de begrafenis vervaardigd of afkomstig uit de persoonlijke bezittingen van de overledene en hadden tot doel het leven in het hiernamaals zo aangenaam mogelijk te maken.